Jeśli konfigurujesz serwer Linux, potrzebujesz dostępu do FTP. Oznacza to najpierw zainstalowanie serwera FTP w systemie Linux. Powinna to być jedna z pierwszych rzeczy, które robisz po zainstalowaniu systemu operacyjnego serwera.
Wiele serwerów Linux działa na Ubuntu. Spójrzmy więc, jak skonfigurować serwer FTP na serwerze Ubuntu.
FTP lub protokół przesyłania plików to system używany do przesyłania (wprowadzania) lub pobierania (pobierania) plików z serwera. Prawdopodobnie używałeś go w przeszłości, nie zdając sobie z tego sprawy, podczas pobierania plików lub przesyłania obrazów do sieci. Lub możesz użyć klienta FTP do bezpośredniego połączenia z serwerem plików FTP.
Aby tak się stało, oprogramowanie serwera FTP musi być zainstalowane na zdalnym serwerze obsługującym pliki.
Niezależnie od tego, czy budujesz serwer domowy z systemem Linux, serwer WWW, serwer gier, czy jakikolwiek inny serwer, który pasuje do Twojego projektu, FTP to najprostszy sposób przesyłania danych z jednego systemu do drugiego.
Instalacja serwera FTP na Ubuntu jest prosta. Prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem jest vsftpd. Wykonaj poniższe czynności, aby zainstalować i skonfigurować serwer FTP na Ubuntu z vsftpd.
Być może masz już zainstalowany vsftpd. Aby to sprawdzić, otwórz okno terminala i wprowadź dane
sudo apt list --installed
Powinieneś znaleźć vsftpd u dołu listy. Jeśli nie, po prostu zainstaluj za pomocą
sudo apt install vsftpd
Po zainstalowaniu nadszedł czas na skonfigurowanie vsftpd. Zacznij od zrobienia kopii oryginalnego pliku konfiguracyjnego. Oznacza to, że jeśli coś pójdzie nie tak, można przywrócić domyślną konfigurację.
sudo cp /etc/vsftpd.conf /etc/vsftpd.conf_default
Po wykonaniu tej czynności uruchom usługę za pomocą:
sudo systemctl start vsftpd
Sprawdź, czy serwer działa z:
sudo systemctl enable vsftpd
Po zainstalowaniu vsftpd możesz rozpocząć konfigurację.
Pierwszą rzeczą, której potrzebujesz, jest konto użytkownika FTP. Dzięki temu możesz użyć dowolnego klienta FTP, aby uzyskać dostęp do plików hostowanych na serwerze za pośrednictwem vsftpd. W terminalu wprowadź:
sudo useradd –m username
(Zastąp „nazwę użytkownika” swoją zamierzoną nazwą użytkownika).
sudo password username
Po ustawieniu nazwy użytkownika i hasła utwórz plik testowy w folderze domowym konta, aby potwierdzić, że działa:
cd /home/username sudo nano testfile.txt
Kiedy po raz pierwszy łączysz się z serwerem FTP Ubuntu, powinieneś zobaczyć plik testfile.txt.
Jednak przed skonfigurowaniem połączenia musisz upewnić się, że porty FTP są otwarte w Ubuntu. Domyślnie są one zamknięte ze względów bezpieczeństwa w ufw (nieskomplikowany firewall).
Aby umożliwić dostęp przez port 20, użyj
sudo ufw allow 20/tcp
Jeśli twoja dystrybucja używa innej zapory lub zainstalowałeś alternatywną, sprawdź dokumentację, aby otworzyć porty.
Będziesz także chciał, aby użytkownicy mogli przesyłać pliki. Możesz to ustawić w pliku konfiguracyjnym. Otwórz, aby edytować:
sudo nano /etc/vsftpd.conf
Znajdź write_enabled i odkomentuj wpis, upewniając się, że jest ustawiony na „TAK”:
write_enable=YES
Naciśnij Ctrl + X, aby wyjść, i Y, aby zapisać.
W przypadku publicznie dostępnych serwerów FTP będziesz chciał ograniczyć dostęp, jaki ma każdy użytkownik. Dzięki chrootowi możemy ograniczyć każdego użytkownika do jego katalogu domowego. W vsftpd.conf znajdź i odkomentuj tę linię (usuń #):
chroot_local_user=YES
Ponownie, Ctrl+X, aby wyjść, i Y, aby zapisać.
Dla wielu użytkowników prowadzenie listy jest mądrzejszą opcją.
Najpierw otwórz vsftpd.chroot_list w edytorze tekstu.
sudo nano /etc/ vsftpd.chroot_list
Tutaj wymień nazwy użytkowników, które chcesz ograniczyć do własnych folderów. Zapisz i wyjdź, a następnie wróć do vsftpd.conf i upewnij się, że chroot_local_user=YES jest odkomentowany:
#chroot_local_user=YES
Zamiast tego odkomentuj
chroot_list_enable=YES
oraz
chroot_list_file=/etc/vsftpd.chroot_list
To powinno wyglądać tak:
Ponownie zapisz i wyjdź. Na koniec uruchom ponownie usługę FTP:
sudo systemctl restart vsftpd.service
Na koniec użyj polecenia hostname, aby sprawdzić nazwę serwera Ubuntu. Możesz następnie użyć tego do połączenia z serwerem FTP. Jeśli wolisz używać adresu IP, wprowadź polecenie adresu ip i zanotuj je.
Możesz także wymusić szyfrowanie ruchu do iz serwera FTP Ubuntu przy użyciu protokołu SSL/TLS.
Powiązane: Warunki szyfrowania, które każdy powinien znać
W pliku vsftpd.conf poszukaj odniesienia do „połączeń szyfrowanych SSL” i dodaj następujące informacje:
ssl_enable=YES rsa_cert_file=/etc/ssl/certs/ssl-cert-snakeoil.pem rsa_private_key_file=/etc/ssl/private/ssl-cert-snakeoil.key
Zapisz i wyjdź z pliku. Możesz teraz określić FTPS jako protokół połączenia w swoim kliencie FTP.
Z innego systemu możesz połączyć się z serwerem FTP Ubuntu za pomocą narzędzia wiersza poleceń lub aplikacji komputerowej.
W systemie Linux możesz uzyskać dostęp do serwera w terminalu za pomocą
sudo ftp hostname
Pamiętaj, aby zastąpić „nazwa hosta” nazwą hosta swojego serwera. Możesz również użyć adresu IP
sudo ftp ipaddress
Po wyświetleniu monitu wprowadź nazwę użytkownika i hasło ustawione wcześniej. Następnie możesz użyć poleceń get i put do przesyłania danych.
Chcesz czegoś bardziej intuicyjnego lub chcesz uzyskać dostęp do serwera FTP z innego systemu operacyjnego? Będziesz potrzebować klienta FTP, a prawdopodobnie najlepszym dostępnym jest FileZilla. Rozwiązanie typu open source jest dostępne dla systemu Windows (a także serwera), macOS, a dla systemu Linux dostępne są wersje 32-bitowe i 64-bitowe. Niestety nie ma serwera FTP FileZilla dla Ubuntu ani innych dystrybucji Linuksa.
Pobierz: FileZilla (bezpłatny)
Aby użyć klienta FileZilla do połączenia się z serwerem FTP Ubuntu, zainstaluj i uruchom aplikację. Następnie:
Następnie możesz przesyłać i pobierać (umieszczać i pobierać) dane z serwera FTP Ubuntu. Po prostu przeciągnij i upuść pliki, które chcesz przenieść.
Używasz innego klienta FTP? Kroki powinny być w dużej mierze takie same, ale sprawdź dokumentację aplikacji w celu uzyskania wyjaśnień.
Niezależnie od tego, czy korzystasz z wersji desktopowej, czy serwerowej systemu operacyjnego Ubuntu, teraz działa na nim serwer FTP. Można to wykorzystać do wielu celów, od przesyłania stron internetowych po zapewnianie łatwego dostępu do ważnych danych. Korzystając z FTP możesz pobrać dane, kiedy tylko tego potrzebujesz, bez fizycznego dostępu do serwera.
Dla freelancerów i pracowników, którzy regularnie pracują w domu, komunikacja zdalna jest jedną z wielu rzeczy, o które trzeba zadbać. Obecnie dla wielu z nas wideokonferencje zastąpiły spotkania w biurze. Narzędzia takie jak Zoom i Skype odnotowały ogromny wzrost.
Czy kiedykolwiek chciałeś szybko i łatwo szyfrować pliki w systemie Linux bez konieczności instalowania i uczenia się nowych pakietów oprogramowania? Oto doskonały i łatwy sposób na łatwe szyfrowanie plików lub katalogów za pomocą AES256 zabezpieczonego hasłem, co pomaga trzymać pliki z dala od wścibskich oczu.
Polecenie make jest prawdopodobnie jednym z najczęściej używanych poleceń w ekosystemie Linuksa. To polecenie służy do budowania i kompilowania programów bezpośrednio z kodu źródłowego.
Podczas pracy z dużą ilością multimediów i dokumentów często zdarza się, że na komputerze gromadzi się wiele kopii tego samego pliku. Nieuchronnie pojawia się zaśmiecona przestrzeń dyskowa wypełniona zbędnymi plikami, co powoduje okresowe sprawdzanie duplikatów plików w systemie.
Jednym z głównych wyborów, przed którymi staje wielu użytkowników Linuksa przy wyborze dystrybucji Linuksa, jest jej stabilność lub to, jak bardzo zmienia się oprogramowanie.
Jego reputacja w zakresie bezpieczeństwa oznacza, że Linux jest często uważany za mniej podatny na rodzaje zagrożeń, które regularnie nękają systemy Microsoft Windows. Wiele z tego postrzeganego bezpieczeństwa pochodzi ze stosunkowo małej liczby systemów Linux, ale czy cyberprzestępcy zaczynają dostrzegać wartość w wybieraniu jakości, a nie ilości?
Menedżery pobierania to popularne narzędzie do zarządzania wszystkimi pobranymi plikami w jednej aplikacji i zapewniają przydatne funkcje. Jeśli niedawno przeszedłeś z systemu operacyjnego Windows na Linuksa, być może szukasz alternatywy dla słynnego Internet Download Managera (IDM).
Cursive to progresywna aplikacja internetowa (PWA), którą firma Google wprowadziła wraz z wydaniem Chromebooka HP x2 11. Możesz używać tej aplikacji do robienia odręcznych notatek na Chromebooku wyposażonym w rysik.
Vim to najpotężniejszy i najbardziej wszechstronny edytor kodu dostępny dla systemów uniksopodobnych. Jest to rozszerzenie edytora Vi opracowanego przez Billa Joya. Vim jest domyślnie dostępny w większości systemów Linux i BSD.
Popularny silnik pamięci masowej Redis jest doskonałym i niezbędnym narzędziem w każdym arsenale programistów. Silnik pamięci masowej w pamięci umożliwia niezwykle szybkie przechowywanie i pobieranie danych, do imponujących 32 milionów zapytań na sekundę, co czyni go doskonałym uzupełnieniem każdego głównego silnika bazy danych.
Neofetch wyświetla logo ASCII twojej dystrybucji Linuksa wraz z informacjami związanymi z twoim systemem w terminalu. Wielu użytkowników Linuksa użyje go na zrzutach ekranu swoich komputerów tylko dlatego, że uważa, że jest fajny. I mają rację. Możesz go użyć, aby pokazać swoją konfigurację również na zrzutach ekranu.
Chcesz wypróbować dystrybucje Linuksa w swoim systemie bez instalowania? W Internecie dostępnych jest kilka witryn internetowych, które umożliwiają uruchamianie systemów operacyjnych opartych na systemie Linux w przeglądarce internetowej.
Kompresja plików to świetny sposób na zaoszczędzenie miejsca na komputerze. Jeśli znasz pakiety w Linuksie, być może natknąłeś się na plik TAR lub TAR.GZ. Podczas gdy doświadczeni użytkownicy wiedzą, co to jest plik TAR i jak go wyodrębnić, nowicjusze Linuksa mogą napotkać pewne trudności w zorientowaniu się, co z nim zrobić.
Chociaż Linux może nie być ulubionym systemem operacyjnym dla zwykłych użytkowników, jest to wybór dla większości programistów i programistów. Linux jest bardziej praktycznym systemem operacyjnym, który został specjalnie zaprojektowany z myślą o programowaniu i programistach.
Spotify to jedna z największych usług strumieniowania muzyki. Posiada natywnych klientów zarówno dla urządzeń mobilnych (Android i iOS), jak i stacjonarnych (Mac i Windows).
Dowiedz się, jak zaktualizować Firefoksa z terminala na komputerze z systemem Ubuntu Linux
sudo jest jednym z najczęściej używanych poleceń w systemach Linux. Pozwala użytkownikowi na uruchomienie określonego
Chcesz zainstalować pakiety w Arch Linux, ale nie wiesz jak? Wiele osób boryka się z tym problemem, gdy po raz pierwszy migrują z dystrybucji opartych na Debianie do Arch. Jednak możesz łatwo zarządzać pakietami w systemie opartym na Arch za pomocą menedżerów pakietów.
Czy chcesz przekonwertować pakiet Linux na inny format? Być może pakiet, którego szukasz, nie jest dostępny dla Twojej dystrybucji, ale nadal chcesz go bez względu na wszystko. A może jesteś programistą i chcesz zaoszczędzić czas, szybko przepakowując swój program do innych formatów bez konieczności ponownego budowania pakietu.
Dla freelancerów i pracowników, którzy regularnie pracują w domu, komunikacja zdalna jest jedną z wielu rzeczy, o które trzeba zadbać. Obecnie dla wielu z nas wideokonferencje zastąpiły spotkania w biurze. Narzędzia takie jak Zoom i Skype odnotowały ogromny wzrost.
Jeśli konfigurujesz serwer Linux, będziesz potrzebować dostępu do FTP. Oznacza to najpierw zainstalowanie serwera FTP w systemie Linux. Powinna to być jedna z pierwszych rzeczy, które robisz po zainstalowaniu systemu operacyjnego serwera.
Czy kiedykolwiek chciałeś szybko i łatwo szyfrować pliki w systemie Linux bez konieczności instalowania i uczenia się nowych pakietów oprogramowania? Oto doskonały i łatwy sposób na łatwe szyfrowanie plików lub katalogów za pomocą AES256 zabezpieczonego hasłem, co pomaga trzymać pliki z dala od wścibskich oczu.
Polecenie make jest prawdopodobnie jednym z najczęściej używanych poleceń w ekosystemie Linuksa. To polecenie służy do budowania i kompilowania programów bezpośrednio z kodu źródłowego.
Podczas pracy z dużą ilością multimediów i dokumentów często zdarza się, że na komputerze gromadzi się wiele kopii tego samego pliku. Nieuchronnie pojawia się zaśmiecona przestrzeń dyskowa wypełniona zbędnymi plikami, co powoduje okresowe sprawdzanie duplikatów plików w systemie.
Jednym z głównych wyborów, przed którymi staje wielu użytkowników Linuksa przy wyborze dystrybucji Linuksa, jest jej stabilność lub to, jak bardzo zmienia się oprogramowanie.
Jego reputacja w zakresie bezpieczeństwa oznacza, że Linux jest często uważany za mniej podatny na rodzaje zagrożeń, które regularnie nękają systemy Microsoft Windows. Wiele z tego postrzeganego bezpieczeństwa pochodzi ze stosunkowo małej liczby systemów Linux, ale czy cyberprzestępcy zaczynają dostrzegać wartość w wybieraniu jakości, a nie ilości?
Menedżery pobierania to popularne narzędzie do zarządzania wszystkimi pobranymi plikami w jednej aplikacji i zapewniają przydatne funkcje. Jeśli niedawno przeszedłeś z systemu operacyjnego Windows na Linuksa, być może szukasz alternatywy dla słynnego Internet Download Managera (IDM).
Cursive to progresywna aplikacja internetowa (PWA), którą firma Google wprowadziła wraz z wydaniem Chromebooka HP x2 11. Możesz używać tej aplikacji do robienia odręcznych notatek na Chromebooku wyposażonym w rysik.
Vim to najpotężniejszy i najbardziej wszechstronny edytor kodu dostępny dla systemów uniksopodobnych. Jest to rozszerzenie edytora Vi opracowanego przez Billa Joya. Vim jest domyślnie dostępny w większości systemów Linux i BSD.
