Jak wyłączyć SELinux na CentOS 8?
SELinux (Security Enhanced Linux) to moduł jądra systemu Linux, który zapewnia opcje dla zasad obowiązkowej kontroli dostępu (MAC). Nadchodzi
Zainstaluj TensorFlow za pomocą Pythona (pip) lub kontenera Docker
TensorFlow to platforma uczenia maszynowego firmy Google. Jest open source i ma ogromną liczbę narzędzi, bibliotek i innych zasobów opracowanych zarówno przez społeczność programistów, jak i Google i inne korporacje.
TensorFlow jest dostępny dla wszystkich popularnych systemów operacyjnych, a mianowicie. Windows, Mac OS, GNU/Linux. Można go pobrać i zainstalować z dowolnego indeksu pakietów Pythona za pomocą pip
narzędzia i można go uruchomić w wirtualnym środowisku Pythona. Innym sposobem wykorzystania go jest zainstalowanie go jako kontenera Dockera.
Zainstaluj TensorFlow za pomocą pip
pip
to oficjalne narzędzie do zarządzania pakietami dla pakietów Pythona. Python i pip nie są domyślnie instalowane w CentOS.
Aby zainstalować pakiety, uruchom:
sudo dnf install python3
Za każdym razem, gdy instalacja poprosi o potwierdzenie pobrania itp., wprowadź, Y
a następnie naciśnij Enter
klawisz , aby kontynuować instalację. Pakiet python3
zainstaluje zarówno Pythona 3, jak i Pip 3.
Zalecane jest uruchomienie TensorFlow w środowisku wirtualnym Pythona. Środowisko wirtualne umożliwia użytkownikowi uruchamianie wielu środowisk Pythona z różnymi wersjami wymaganych pakietów, odizolowanych od siebie, na tym samym komputerze. Ma to na celu upewnienie się, że programowanie wykonywane w jednym środowisku wirtualnym z określoną wersją pakietu nie wpływa na programowanie w innym środowisku.
Aby uruchomić wirtualne środowisko Python, musimy użyć modułu venv
. Przede wszystkim utwórz i przejdź do katalogu projektu TensorFlow.
mkdir dev/tf
cd dev/tf
Aby utworzyć środowisko wirtualne w tym katalogu, uruchom:
python3 -m venv tf_venv
Spowoduje to utworzenie nowego katalogu, tf_venv
którym jest wirtualne środowisko Pythona. Zawiera minimalne wymagane pliki, a mianowicie. Plik wykonywalny Pythona, plik wykonywalny Pip i kilka innych wymaganych bibliotek.
Aby uruchomić środowisko wirtualne , uruchom:
source bin/ac
Spowoduje to zmianę nazwy monitu na tf_venv
, tj. nazwę folderu środowiska wirtualnego.
Teraz zainstalujemy TensorFlow w tym wirtualnym środowisku. W przypadku TensorFlow minimalna wymagana pip
wersja to 19. Aby zaktualizować pip do najnowszej wersji, uruchom:
pip install --upgrade pip
Jak widać powyżej, zainstalowano wersję 20.0.2 pip.
W podobny sposób zainstaluj pakiet TensorFlow.
pip install --upgrade tensorflow
Pakiet jest dość duży (~420 MB) i jego pobranie i zainstalowanie wraz z jego zależnościami może zająć trochę czasu.
Po zainstalowaniu możemy zweryfikować instalację TensorFlow za pomocą małego fragmentu kodu, aby sprawdzić wersję TensorFlow.
python -c 'import tensorflow as tf; print(tf.__version__)'
Aby wyjść ze środowiska wirtualnego, uruchom:
deactivate
Zainstaluj TensorFlow za pomocą kontenera Docker
Docker jest teraz dobrze znanym sposobem instalowania i uruchamiania programów w zwirtualizowanym środowisku zwanym Container. Jest to w pewien sposób podobne do wirtualnego środowiska Pythona, które widzieliśmy w poprzedniej metodzie. Jednak Docker ma znacznie szerszy zakres, a kontenery Dockera są całkowicie izolowane i mają własne konfiguracje, pakiety oprogramowania i biblioteki. Kontenery mogą komunikować się ze sobą kanałami.
Możemy zainstalować i uruchomić TensorFlow poprzez kontener Docker i uruchomić go w środowisku zwirtualizowanym. Deweloperzy TensorFlow utrzymują obraz kontenera Docker, który jest testowany w każdym wydaniu.
Przede wszystkim musimy zainstalować Docker na naszym systemie CentOS. W tym celu zapoznaj się z oficjalnym przewodnikiem instalacji platformy Docker dla CentOS .
Następnie, aby pobrać najnowszy obraz kontenera dla TensorFlow, uruchom:
docker pull tensorflow/tensorflow
Uwaga: jeśli Twój system ma dedykowaną jednostkę przetwarzania grafiki (GPU), możesz zamiast tego pobrać najnowszy obraz kontenera z obsługą GPU, korzystając z poniższego polecenia.
docker pull tensorflow/tensorflow:latest-gpu-jupyter
Twój system musi mieć zainstalowane odpowiednie sterowniki dla GPU, aby TensorFlow mógł wykorzystać możliwości GPU. Aby uzyskać więcej informacji na temat obsługi GPU dla TensorFlow, zapoznaj się z dokumentacją w repozytorium Github .
Aby uruchomić TensorFlow w kontenerze Docker, uruchom:
docker run -it --rm tensorflow/tensorflow python -c "import tensorflow jako tf; print(tf.__version__)"
Spróbujmy najpierw wyjaśnić, co oznacza każda część polecenia.
run
to polecenie docker do uruchomienia kontenera. Flagi -it
są dostarczane, gdy chcemy uruchomić interaktywną powłokę (np. Bash, Python). --rm
flaga o nazwie Clean Up jest określona, aby system plików i dzienniki utworzone wewnętrznie przez platformę Docker dla uruchomienia kontenera były niszczone po zamknięciu kontenera. Ta flaga nie powinna być używana, jeśli dzienniki będą wymagane w przyszłości do celów debugowania. Ale w przypadku małych przebiegów na pierwszym planie, takich jak nasz, można go użyć.
W dalszej części podajemy nazwę naszego obrazu kontenera Docker, tj tensorflow/tensorflow
. . Poniżej znajduje się program/polecenie/narzędzie, które chcemy uruchomić w kontenerze. Do naszych testów wywołujemy interpreter Pythona w kontenerze i przekazujemy mu kod, który wyświetla wersję TensorFlow.
Widzimy, że Docker drukuje jakiś dziennik podczas uruchamiania kontenera. Po uruchomieniu kontenera uruchamiany jest nasz kod Pythona i drukowana jest wersja TensorFlow (2.1.0).
Możemy również uruchomić interpreter Pythona jako powłokę, dzięki czemu będziemy mogli kontynuować uruchamianie wielu wierszy kodu TensorFlow.
Wniosek
W tym artykule zobaczyliśmy dwie metody instalacji TensorFlow na CentOS. Obie metody są przeznaczone do uruchamiania TensorFlow w środowisku zwirtualizowanym, co jest zalecanym podejściem podczas korzystania z TensorFlow.
Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem TensorFlow, możesz zacząć od podstaw z oficjalnych samouczków TensorFlow .
Dla freelancerów i pracowników, którzy regularnie pracują w domu, komunikacja zdalna jest jedną z wielu rzeczy, o które trzeba zadbać. Obecnie dla wielu z nas wideokonferencje zastąpiły spotkania w biurze. Narzędzia takie jak Zoom i Skype odnotowały ogromny wzrost.
Jeśli konfigurujesz serwer Linux, będziesz potrzebować dostępu do FTP. Oznacza to najpierw zainstalowanie serwera FTP w systemie Linux. Powinna to być jedna z pierwszych rzeczy, które robisz po zainstalowaniu systemu operacyjnego serwera.
Czy kiedykolwiek chciałeś szybko i łatwo szyfrować pliki w systemie Linux bez konieczności instalowania i uczenia się nowych pakietów oprogramowania? Oto doskonały i łatwy sposób na łatwe szyfrowanie plików lub katalogów za pomocą AES256 zabezpieczonego hasłem, co pomaga trzymać pliki z dala od wścibskich oczu.
Polecenie make jest prawdopodobnie jednym z najczęściej używanych poleceń w ekosystemie Linuksa. To polecenie służy do budowania i kompilowania programów bezpośrednio z kodu źródłowego.
Podczas pracy z dużą ilością multimediów i dokumentów często zdarza się, że na komputerze gromadzi się wiele kopii tego samego pliku. Nieuchronnie pojawia się zaśmiecona przestrzeń dyskowa wypełniona zbędnymi plikami, co powoduje okresowe sprawdzanie duplikatów plików w systemie.
Jednym z głównych wyborów, przed którymi staje wielu użytkowników Linuksa przy wyborze dystrybucji Linuksa, jest jej stabilność lub to, jak bardzo zmienia się oprogramowanie.
Jego reputacja w zakresie bezpieczeństwa oznacza, że Linux jest często uważany za mniej podatny na rodzaje zagrożeń, które regularnie nękają systemy Microsoft Windows. Wiele z tego postrzeganego bezpieczeństwa pochodzi ze stosunkowo małej liczby systemów Linux, ale czy cyberprzestępcy zaczynają dostrzegać wartość w wybieraniu jakości, a nie ilości?
Menedżery pobierania to popularne narzędzie do zarządzania wszystkimi pobranymi plikami w jednej aplikacji i zapewniają przydatne funkcje. Jeśli niedawno przeszedłeś z systemu operacyjnego Windows na Linuksa, być może szukasz alternatywy dla słynnego Internet Download Managera (IDM).
Cursive to progresywna aplikacja internetowa (PWA), którą firma Google wprowadziła wraz z wydaniem Chromebooka HP x2 11. Możesz używać tej aplikacji do robienia odręcznych notatek na Chromebooku wyposażonym w rysik.
Vim to najpotężniejszy i najbardziej wszechstronny edytor kodu dostępny dla systemów uniksopodobnych. Jest to rozszerzenie edytora Vi opracowanego przez Billa Joya. Vim jest domyślnie dostępny w większości systemów Linux i BSD.