Możesz mieć to pytanie z tyłu głowy, że WTH! jest różnica między rootem a superużytkownikiem? A czym różnią się ich polecenia.
Konto użytkownika i sudo?
Oto kilka wskazówek, które ci pomogą,
Tak więc, co się dzieje, gdy instalujesz Ubuntu w swoim systemie, pojawia się monit o utworzenie konta użytkownika.
Załóżmy, że utworzyłeś to konto z nazwą użytkownika i hasłem.
To, co domyślnie robi Ubuntu, to sprawia, że twój użytkownik jest samym ROOTem.
Czekaj, nie wiesz, kim są Gość, Użytkownik, Root i Superuser?? :P
Gość: Cóż. Jeśli logujesz się jako gość, nie masz prawie żadnych uprawnień, nie możesz zainstalować żadnego oprogramowania, a także masz ograniczony dostęp.
Użytkownik: JEŚLI to ty zainstalowałeś Ubuntu, to konto to domyślnie ma uprawnienia administracyjne Ubuntu. Tak więc polecenie sudo, które w rzeczywistości może być używane tylko przez użytkownika root, ale ponieważ domyślnie masz uprawnienia administratora, możesz uruchomić polecenie sudo, po prostu potwierdzając, że jesteś domyślnym użytkownikiem.
Do cholery! Wystarczy wpisać hasło użytkownika, a polecenie sudo zadziała. (jeśli jesteś tylko domyślnym użytkownikiem!).
P. Co jeśli nie jesteś domyślnym użytkownikiem?
Odp. Wtedy nie możesz uruchomić polecenia sudo, dopóki nie znasz hasła roota!
P. Ale znam domyślne hasło logowania użytkownika, więc czy to zadziała?
Odp. Nie. Cóż, nie jesteś rootem i nie masz uprawnień administratora. I to hasło, które znasz (domyślne hasło logowania użytkownika). To nie jest hasło roota.
P. Więc jakie jest hasło roota i kiedy powiesz mi, jaka jest różnica między superużytkownikiem a rootem!!?
Odp. Przede wszystkim Uspokój się, root i superuser to to samo. Hasło roota jest domyślnie wyłączone/zablokowane, więc musisz je aktywować. Następnie: musisz sam ustawić hasło roota, a ja jestem tutaj, aby ci powiedzieć, jak to zrobić. Więc zrelaksuj się. Po prostu wpisz (domyślny użytkownik może to zrobić tylko):
$sudo su
Zostaniesz poproszony o podanie hasła użytkownika. Wpisz go.
Następnie wykonaj:
$sudo passwd root
Wprowadź wymagane hasło roota i to wszystko! Aktywowałeś hasło roota, które było domyślnie zablokowane, ponieważ domyślne hasło logowania użytkownika było wystarczające; teraz możesz zalogować się z innego konta i uzyskać uprawnienia roota, podając to hasło.
P. Jaka jest różnica między poleceniem su a poleceniem sudo?
Odp. Polecenie su jest jak polecenie BOGA; to oznacza Przełącz użytkownika.
czyli su i BAM!
Możesz zalogować się do dowolnego użytkownika w swoim systemie bez znajomości jego hasła logowania jako DUDE!! JESTEŚ KORZENIEM.
Więc po prostu wpisz swoje hasło roota i ciesz się.
A jeśli po prostu wpiszesz su i naciśniesz Enter, zaczniesz działać jako sam ROOT, aby wyjść z trybu roota, wpisz „exit” na swoim terminalu.
Następnie jest polecenie sudo, które pozwala rootowi wykonywać polecenia na swoim koncie, jak również na koncie kogokolwiek innego (przez $ sudo -u nazwa użytkownika).
Krótko mówiąc, możesz być korzeniem na dwa sposoby
Nie 1. jeśli twoje jest kontem domyślnym, twoje hasło logowania będzie działać dla polecenia sudo.
Nie2. Znasz hasło roota. (Biorąc pod uwagę, że jest aktywowany, w przeciwnym razie skąd możesz to wiedzieć?)
Zapraszam do zadawania pytań!
Dla freelancerów i pracowników, którzy regularnie pracują w domu, komunikacja zdalna jest jedną z wielu rzeczy, o które trzeba zadbać. Obecnie dla wielu z nas wideokonferencje zastąpiły spotkania w biurze. Narzędzia takie jak Zoom i Skype odnotowały ogromny wzrost.
Jeśli konfigurujesz serwer Linux, będziesz potrzebować dostępu do FTP. Oznacza to najpierw zainstalowanie serwera FTP w systemie Linux. Powinna to być jedna z pierwszych rzeczy, które robisz po zainstalowaniu systemu operacyjnego serwera.
Czy kiedykolwiek chciałeś szybko i łatwo szyfrować pliki w systemie Linux bez konieczności instalowania i uczenia się nowych pakietów oprogramowania? Oto doskonały i łatwy sposób na łatwe szyfrowanie plików lub katalogów za pomocą AES256 zabezpieczonego hasłem, co pomaga trzymać pliki z dala od wścibskich oczu.
Polecenie make jest prawdopodobnie jednym z najczęściej używanych poleceń w ekosystemie Linuksa. To polecenie służy do budowania i kompilowania programów bezpośrednio z kodu źródłowego.
Podczas pracy z dużą ilością multimediów i dokumentów często zdarza się, że na komputerze gromadzi się wiele kopii tego samego pliku. Nieuchronnie pojawia się zaśmiecona przestrzeń dyskowa wypełniona zbędnymi plikami, co powoduje okresowe sprawdzanie duplikatów plików w systemie.
Jednym z głównych wyborów, przed którymi staje wielu użytkowników Linuksa przy wyborze dystrybucji Linuksa, jest jej stabilność lub to, jak bardzo zmienia się oprogramowanie.
Jego reputacja w zakresie bezpieczeństwa oznacza, że Linux jest często uważany za mniej podatny na rodzaje zagrożeń, które regularnie nękają systemy Microsoft Windows. Wiele z tego postrzeganego bezpieczeństwa pochodzi ze stosunkowo małej liczby systemów Linux, ale czy cyberprzestępcy zaczynają dostrzegać wartość w wybieraniu jakości, a nie ilości?
Menedżery pobierania to popularne narzędzie do zarządzania wszystkimi pobranymi plikami w jednej aplikacji i zapewniają przydatne funkcje. Jeśli niedawno przeszedłeś z systemu operacyjnego Windows na Linuksa, być może szukasz alternatywy dla słynnego Internet Download Managera (IDM).
Cursive to progresywna aplikacja internetowa (PWA), którą firma Google wprowadziła wraz z wydaniem Chromebooka HP x2 11. Możesz używać tej aplikacji do robienia odręcznych notatek na Chromebooku wyposażonym w rysik.
Vim to najpotężniejszy i najbardziej wszechstronny edytor kodu dostępny dla systemów uniksopodobnych. Jest to rozszerzenie edytora Vi opracowanego przez Billa Joya. Vim jest domyślnie dostępny w większości systemów Linux i BSD.
