7 ważnych poleceń, które pomogą rozpocząć pracę z Pythonem dla początkujących

Nauka nowego języka programowania, takiego jak Python, staje się bezproblemowa, jeśli masz kompleksową mapę drogową, szczegółowo opisującą koncepcje, których należy się nauczyć jako początkujący i jak robić dalsze postępy, aby osiągnąć kolejny kamień milowy. Nawet średniozaawansowani programiści powinni często odświeżyć swoje podstawy, aby zbudować dla siebie solidną podstawę.

Pod koniec utkniesz przy komputerze, pisząc kod w Pythonie za pomocą podstawowych poleceń wymienionych w tym artykule. Omówimy również, jak skonfigurować środowisko Pythona na swoim komputerze, aby móc pisać i wykonywać kod w Pythonie.

Konfigurowanie środowiska Pythona

Aby uruchomić kod w Pythonie, Twój system powinien mieć zainstalowany Python.

W systemie Windows

Możesz pobrać najnowszą wersję Pythona dla Windows ze strony pobierania python.org . Kliknij przycisk Pobierz Python , wybierz plik wykonywalny systemu Windows na następnej stronie i poczekaj na pobranie pliku wykonywalnego. Po zakończeniu kliknij dwukrotnie plik instalatora, aby uruchomić okno instalacji.

Zainstaluj Pythona tak, jak zwykle instalujesz każdy inny program w systemie Windows. Nie zapomnij zaznaczyć opcji „Dodaj Pythona do PATH” podczas instalacji.

W systemie Linux

Aby zainstalować Pythona na Linuksie, wydaj następujące polecenia w zależności od używanej dystrybucji Linuksa:

W Debianie/Ubuntu:

sudo apt install python

W Arch Linuksie:

sudo pacman -S python

W Fedorze i CentOS:

sudo dnf install python

W systemie macOS

Podobnie jak w przypadku procesu instalacji w systemie Windows, najpierw pobierz MPKG ze strony pobierania Pythona . Następnie uruchom instalator i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby kontynuować instalację.

Teraz, gdy część instalacyjna jest zakończona, przejdźmy do rzeczy praktycznych i zacznijmy od listy poleceń Pythona, o których powinien wiedzieć każdy początkujący. W tym przewodniku założono, że wiesz, jak wykonywać programy w języku Python z wiersza poleceń.

Podstawowe dane wejściowe, wyjściowe i zmienne

Zapisywanie danych, pobieranie danych wejściowych, a następnie modyfikowanie danych w celu uzyskania pożądanych wyników jest celem każdego programu w Pythonie.

1. Inicjowanie i deklarowanie zmiennych

Do przechowywania danych każdy język programowania używa zmiennych. Zmienne to obiekty o określonych strukturach danych, które mogą przechowywać wartość i wykonywać operacje na danych. Rozważmy następujący kod Pythona:

number = 20

Tutaj zadeklarowaliśmy zmienną o nazwie „liczba” i wartości 20. Podobnie można utworzyć inne zmienne o innym typie danych. Python obsługuje kilka typów danych, ale jako początkujący będziesz pracować głównie z tymi wymienionymi poniżej. Polecenia inicjowania typów danych znajdują się w nawiasach.

1. Liczba całkowita ( liczba = 10 )
2. String ( nazwa = "Ryan" )
3. Liczba zmiennoprzecinkowa ( dziesiętna = 10,23 )
4. Lista ( owoce = ["Jabłko", "Banan", "Mango"] )
5. Krotka ( owoce = ("Jabłko", "Banan", "Mango") )
6. Słownik ( mapa owoców = {1:"Jabłko", 2:"Banan", 3:"Mango"} )

2. Wyświetl wyjście za pomocą metody print()

Większość początkujących programistów zaczyna od podstawowego programu „Hello World”, który wyświetla ciąg znaków podczas wykonywania. W Pythonie możesz drukować zakodowane komunikaty i wartości zmiennych za pomocą print().

Aby wydrukować ciąg w Pythonie, spójrz na następującą składnię poleceń:

print("This is a string")

Wszystko, co umieścisz w cudzysłowie, będzie wyświetlane bez zmian. Wspomniany kod wyświetli „This is a string” po uruchomieniu go za pomocą wiersza poleceń.

Możesz także wydrukować wartość zmiennej, po prostu określając nazwę zmiennej bez cudzysłowów. Załóżmy, że mamy zmienną łańcuchową „nazwisko” o wartości „Sharma”:

print(surname)

Wyjście:

Sharma

3. Weź dane wejściowe za pomocą input()

Program jest użyteczny tylko wtedy, gdy użytkownik może z nim wchodzić w interakcję. Aby Twoje aplikacje były dynamiczne i interaktywne, musisz polegać na użytkowniku w zakresie danych wejściowych i wyboru.

Możesz poprosić użytkownika o wprowadzenie wartości za pomocą polecenia wejściowego . Oto składnia do naśladowania:

variable = input("The string to display")

Na przykład następujące polecenie zapyta użytkownika odpowiednio o imię i wiek:

name = input("Please enter your name => ") age = input("Please enter your age => ")

Przejęcie kontroli nad przebiegiem programu

Program składa się nie tylko z danych wejściowych, wyjściowych i typów danych. Zawiera również instrukcje sterujące, niezbędne do implementacji logiki i określenia przepływu programu.

4. Implementuj logikę za pomocą if, elif i else

Twój komputer obsługuje operacje i dokonuje wyborów w oparciu o logiczne decyzje. Aby zaimplementować logikę w swoim kodzie, możesz skorzystać z poleceń if, elif i else. Polecenia te zmieniają przebieg programu na podstawie warunków i dlatego są znane jako warunkowe instrukcje sterujące.

Jak sama nazwa wskazuje, polecenie if ocenia wyrażenie, a jeśli jest prawdziwe, wykonuje polecenia pod nim. Polecenie elif (inaczej if) zapewnia inne wyrażenie, które jest oceniane, jeśli poprzednia instrukcja if zwraca wartość false. Na koniec, jeśli żadne poprzednie instrukcje ( if lub elif ) nie zwracają wartości true, obliczane jest wyrażenie dostarczone z poleceniem else .

Zauważ, że możesz mieć wiele instrukcji if i elif w określonym bloku kodu. Nawet zagnieżdżone, jeśli możliwe są instrukcje.

Oto prosty program wyjaśniający użycie if, elif i else. Program oceni, czy podana liczba jest dodatnia, ujemna czy zerowa.

number = int(input("Enter a number to evaluate: ")) if (number > 0): print("Positive") elif (number <> print("Negative") else: print("Zero")

Zwróć uwagę, że musieliśmy opakować metodę input() za pomocą int(), ponieważ dane wejściowe są domyślnie przechowywane jako string, a zamiast tego potrzebujemy zmiennej „number” jako typu integer.

Różnica między if i elif polega na tym, że wszystkie instrukcje if w bloku kodu będą oceniane jedna po drugiej, bez względu na wszystko, ale instrukcja elif zostanie oceniona tylko wtedy, gdy poprzednia instrukcja if będzie fałszem.

Powiązane: Pomysły na projekty w Pythonie odpowiednie dla początkujących

5. Pętla for w Pythonie

Chociaż Python obsługuje kilka innych instrukcji pętli (do...while, while, switch), pętla for jest najczęstszą instrukcją kontrolną pętli w porównaniu z pozostałymi.

W przeciwieństwie do C i C++, pętla for w Pythonie zawsze iteruje po zmiennej iteracyjnej. Zmienna iteracyjna to taka, która przechowuje w sobie wiele wartości, takich jak listy, krotki i słowniki.

Zadeklaruj zmienną listy „owoce” zawierającą wartości Jabłko, Banan, Gruszka i Mango. Aby wykonać iterację po każdym elemencie i wydrukować wartości za pomocą pętli for:

for element in fruits: print(element)

Możesz także stworzyć klasyczną pętlę for w stylu C w Pythonie za pomocą metody range(). Metoda range() generuje listę liczb w zależności od określonych wartości początkowej, końcowej i kroku.

for i in range(0,5): print(i)

Wyjście:

0 1 2 3 4

Zachowanie modułowości w Kodeksie

Dobry kod to taki, który jest łatwiejszy do odczytania, łatwy do debugowania i łatwy do skalowania. A wszystko to osiąga się poprzez pisanie kodu modułowego.

6. Zdefiniuj funkcje za pomocą def

Aby zminimalizować nadmiarowość kodu i zachęcić do ponownego użycia kodu, Python zapewnia sposób na zawijanie kodu wielokrotnego użytku wewnątrz funkcji, które można później wywołać w razie potrzeby. Możesz utworzyć funkcję za pomocą słowa kluczowego def w Pythonie.

Podobnie jak inne języki programowania, funkcje Pythona również pobierają argumenty i zwracają wartości w przypadku pomyślnego wykonania. Możesz także przeciążać funkcje w Pythonie.

def sum(a,b): return a+b print(sum(1,2))

Wyjście:

3

7. Utwórz klasy za pomocą słowa kluczowego klasy

Możesz tworzyć klasy do tworzenia planów obiektów w Pythonie. Python obsługuje programowanie obiektowe i umożliwia użytkownikom tworzenie klas i inicjowanie obiektów. Klasa może składać się ze zmiennych z modyfikatorami dostępu, funkcji z typami zwracanymi, a nawet z innych klas (klasa zagnieżdżona).

Oto prosty kod, który tworzy klasę o nazwie student :

class student: name = "" def setName(self, passedValue): self.name = passedValue def displayName(self): print(self.name)

Aby użyć klasy, musisz najpierw utworzyć jej instancję, znaną również jako obiekt.

mystudent = student() mystudent.setName("Deepesh Sharma") mystudent.displayName()

Po połączeniu dwóch ostatnich fragmentów kodu, wyżej wymieniony program wygeneruje:

Deepesh Sharma

Podobnie jak w innych językach programowania, możesz również zaimplementować konstruktory i metody statyczne w klasach Pythona (używając odpowiednio metody init() dunder i dekoratora @staticmethod).

Nauka Pythona otwiera niezliczone możliwości

Python służy nie tylko do pisania aplikacji tekstowych, ale także do tworzenia aplikacji internetowych, web scrapingu, programowania sieciowego, automatyzacji, uczenia maszynowego itp.

Niezależnie od tego, czy jesteś początkującym programistą, czy doświadczonym programistą, dodanie Pythona do istniejącego zestawu umiejętności z pewnością zwiększy Twoją wiedzę i specjalizację w branży.