Wiele smartfonów z najwyższej półki nie zawiera już ładowarek w pudełku. Oznacza to, że musisz albo użyć starego adaptera ściennego USB, albo osobno kupić klocek do ładowania.
Ale czy przy rosnącej liczbie urządzeń zasilanych przez USB mądrze jest kupić jednoportowy adapter USB? A jeśli masz wiele urządzeń do szybkiego ładowania, jak możesz szybko ładować jednocześnie na jednym adapterze?
Tutaj wkracza ładowarka GaN. Ale co to jest? Oto spojrzenie na przyszłe klocki do ładowania, komputery i nie tylko.
Jak działają szybkie ładowarki
Pierwsze smartfony miały baterie, które były ograniczone do prędkości ładowania pięciu watów. Producenci zrobili to, aby uniknąć przegrzania akumulatora, co może skrócić jego żywotność, a nawet spowodować katastrofalne awarie.
Jednak wraz z pojawieniem się nowych technologii akumulatory zaczęły uzyskiwać większą pojemność pod względem ilości posiadanego ładunku i energii, którą mogą wykorzystać do ładowania. Aby upewnić się, że nie zużywają zbyt dużo energii, co przekłada się na więcej ciepła, producenci wdrożyli wewnętrzne obwody sterujące przepływem.
Ten system wie, ile napięcia i natężenia może przyjąć jego bateria, i w ten sposób komunikuje się z kostką ładującą. Telefon może również poinformować cegłę ładującą o typie używanego kabla USB, o stopniu naładowania baterii, a także o kilku innych szczegółach.
Zasadniczo nowoczesne klocki do ładowania USB to same komputery. Mają małe tablice, które przetwarzają informacje z twojego urządzenia i dostosowują swoje dane wyjściowe w razie potrzeby. Jednak z powodu tego wymogu ładowarki stały się większe i cięższe.
Sekret azotku galu
Tu właśnie pojawia się azotek galu. Jak zapewne wiecie, dzisiejsze komputery są wykonane z chipów krzemowych. Stało się tak, ponieważ krzem jest pierwiastkiem obfitym i stosunkowo łatwym w obróbce. Jest również doskonałym półprzewodnikiem ze względu na swoje regulowane właściwości elektryczne.
Odkryto jednak, że azotek galu lub GaN jest nowszą, lepszą alternatywą dla krzemu. Ten materiał lepiej przewodzi wyższe napięcie przez dłuższy czas w porównaniu z krzemem. Prądy elektryczne przepływają przez nią również szybciej, co pozwala na szybsze przetwarzanie.
Ta lepsza przewodność prowadzi do wyższej wydajności. Dzieje się tak, ponieważ nie potrzebuje tyle energii, aby uzyskać taką samą moc wyjściową, jak tranzystory krzemowe. Pozwoliło to również producentom na tworzenie chipów w gęstszej, bardziej zwartej formie, ponieważ mniej energii oznaczało mniej ciepła. Chipy GaN mają również wyższą pojemność napięciową i są bardziej odporne na ciepło, idealne do zastosowań związanych z przenoszeniem mocy.
Wszystkie te właściwości sprawiają, że GaN jest idealny do technologii ładowania. Może wytwarzać taką samą moc jak chipy krzemowe, nie wymagając tyle miejsca, wytwarza mniej ciepła pomimo dużej mocy i jest bardziej energooszczędny. Dlatego możesz kupić małe kostki zasilające GaN, które mogą szybko ładować wiele urządzeń, zachowując ten sam rozmiar, co standardowa ładowarka.
Poza ładowaniem
Chipy GaN nie ograniczają się do technologii ładowania. W rzeczywistości w latach 90. GaN był używany głównie w diodach LED. Materiał ten pozwolił na opracowanie białych diod LED oraz jasnych, widocznych w świetle dziennym ekranów LED.
Odtwarzacze Blu-ray używały go również jako niebieskiego lasera opartego na GaN. Laser ten miał krótszą długość fali 405 nm, co pozwalało na bliższe i dokładniejsze odczytywanie informacji. Dlatego dyski Blu-ray mogą pomieścić więcej informacji w porównaniu do dysków DVD.
Infrastruktury bezprzewodowe i radiowe również wykorzystują chipy oparte na GaN ze względu na ich wydajną pracę w środowiskach wysokiego napięcia. Można go znaleźć nawet w samochodach elektrycznych, dzięki ich właściwościom żaroodporności.
Chipy GaN znalazły również zastosowania wojskowe. Od 2010 r. są one instalowane w aktywnych, elektronicznie skanowanych radarach, dzięki czemu armia amerykańska może polować na systemy o większej mobilności i niższych kosztach, jednocześnie wymagając mniejszej liczby personelu.
Dlaczego nie mamy komputerów z galem (jeszcze)
Jednym z głównych powodów, dla których nie mamy jeszcze komputerów na bazie galu, jest koszt. Chociaż oczekuje się, że technologia krzemowa osiągnie teoretyczną granicę swojego rozwoju za kilka lat, większość infrastruktury chipowej jest na niej oparta, dzięki czemu chipy krzemowe są powszechnie dostępne.
Ta wszechobecność sprawia, że jest ekonomiczna i łatwa w produkcji. Ponieważ jest używany od ponad 50 lat, jest to już standardowa technologia. Na razie większość producentów chipów trzyma się krzemu, ponieważ tego wymaga rynek.
Co więcej, przejście na chipy GaN wymaga znacznych inwestycji w nowe projekty, procesy i sprzęt. Firmy będą musiały dostosować swoje systemy, aby mogły pracować zarówno na materiale krzemowym, jak i GaN.
Powiązane: Jak obliczenia kwantowe mogą zmienić świat
Poza kosztami, procesy produkcyjne GaN wymagają jeszcze większego udoskonalenia. W 2000 roku wyprodukowane kryształy krzemu miały tylko sto defektów lub mniej na centymetr kwadratowy. Z drugiej strony GaN miał około dziesięć milionów razy więcej zanieczyszczeń.
Od tego czasu poprawiło się to do bardziej przystępnych poziomów, ale nadal nie jest tak wydajne w produkcji w porównaniu do krzemu. Ponieważ jednak nad azotkiem galu przeprowadza się coraz więcej badań i rozwoju, możemy oczekiwać, że jego wydajność będzie równa lub nawet lepsza niż krzemu.
Limit krzemu
Tym, co ostatecznie będzie skłaniać do powszechnego przyjęcia technologii GaN, jest limit krzemu. W końcu nasz trend technologiczny opiera się na lepszej miniaturyzacji i wydajności.
Na przykład komputery były kiedyś maszynami wielkości pokoju, które używały kolosalnych lamp próżniowych, które wymagały dużo energii do działania. Wynalezienie półprzewodnika krzemowego pozwoliło nam na upakowanie tej samej mocy w chipie wielkości paznokcia.
Dlatego Twój smartwatch jest dziś potężniejszy niż komputer pokładowy Apollo 11, który zabrał pierwszych ludzi na Księżyc w 1969 roku.
W 1965 roku Gordon Moore, dyrektor ds. badań i rozwoju w Fairchild Semiconductor i przyszły prezes Intel Corporation, powiedział, że liczba tranzystorów w zintegrowanych chipach podwaja się co dwa lata.
Powiązane: Dlaczego występuje globalny niedobór chipów i kiedy się skończy?
Ta przepowiednia w dużej mierze się sprawdziła. W 1971 chipy miały mniej niż 5000 tranzystorów. Ale dzisiaj nawet procesory mobilne mają ponad 10 miliardów tranzystorów. Najnowsze procesory konsumenckie są wyposażone w tranzystor 5 nm i spodziewamy się, że w 2024 r. skurczy się on do 2 nm.
Jednak chociaż producenci wciąż znajdują sposób na miniaturyzację krzemu, wkrótce osiągniemy jego fizyczne granice. Atom krzemu ma wielkość około 0,2 nm, co sprawia, że tranzystory prądowe mają szerokość około 25 atomów.
Proces 2 nm oznacza, że na tranzystor będzie przypadało tylko około dziesięciu atomów krzemu. Jeśli zejdziemy poniżej tego, tranzystor staje się niestabilny i trudny do kontrolowania.
Przyszłość to GaN
Z tych powodów wielu postrzega GaN jako przyszły zamiennik krzemu. Jego właściwości sprawiają, że jest około tysiąc razy wydajniejszy od krzemu. Tak więc, jeśli masz 10 nm GaN, możesz oczekiwać, że będzie on o wiele silniejszy niż chip na bazie krzemu o równoważnej wielkości.
Ponieważ krzem powoli, ale pewnie osiągnie maksymalny rozmiar miniaturyzacji, technologia GaN ostatecznie przejmie świat komputerów. Przyjrzyj się więc uważnie swojej szybkiej ładowarce GaN — ponieważ najprawdopodobniej taka będzie przyszłość — kompaktowa, wydajna i wydajna.